Στη βιβλιοθήκη μου έχω τρία μικρά... μεγάλα βιβλία! Πως γίνεται αυτό θα μου πείτε! Μπορεί το μέγεθός τους να είναι μικρό αλλά σε αποζημιώνουν και με το παραπάνω, με το περιεχόμενό τους!
Ας αρχίσω με τις "Φανταστικές Ιστορίες" του Guy de Maupassant, εκδόσεις Αιγόκερως. Το αγόρασα πριν δύο καλοκαίρια σε έκθεση βιβλίου που διοργανώθηκε σε γνωστό εμπορικό κέντρο στην Κηφισίας. Είχα χαζέψει όλους τους πάγκους χωρίς να μου έχει κεντρίσει κάτι το ενδιαφέρον, αλλά αρνήθηκα να φύγω χωρίς να κάνω μια μικρή αγορά. Δεν είχα ξανακούσει για τον συγγραφέα, αλλά βλέποντας στο οπισθόφυλλο ότι τον συσχέτιζαν με τον Edgar Allan Poe, καθώς και την τιμή των 2 ευρώ, το αγόρασα. Το βιβλίο περιέχει 10 σύντομα διηγήματα τρόμου, τα οποία μπορώ να πω ότι μου άρεσαν πολύ καθώς καταφέρνουν να δημιουργήσουν μια ανατριχιαστιή ατμόσφαιρα και μια αίσθηση τρόμου, χωρίς να αναφέρονται σε κάτι πραγματικά τρομακτικό.
Στην ίδια έκθεση βιβλίου, προμηθεύτηκα και τις "Ιστορίες της ζούγκλας" του Rudyard Kipling, εκδόσεις Αιγόκερως. Οι 7 μικρές ιστορίες που περιλαμβάνονται, με πρωταγωνιστές τα ζώα, δίνουν τη δική τους εκδοχή για "ζωολογικά" ζητήματα όπως " Πώς απέκτησε ο ρινόκερος το δέρμα του" ή "Πώς απέκτησε η φάλαινα τον λαιμό της". Η εικονογράφηση έχει γίνει από τον ίδιο τον συγγραφέα.
Για το τέλος άφησα ένα κλασικό διήγημα, που έπεσε τυχαία στα χέρια μου ένα απόγευμα βαρεμάρας και με κράτησε μέχρι και την τελευταία σελίδα. Μιλάω για την "Πείνα" του Knut Hamsun, εκδόσεις Μ. Πεχλιβανίδης και Σια. Αφηγείται μια σύντομη περίοδο από τη ζωή ενός νέου, που τον ταλαιπώρησε η πείνα στην προσπάθεια του να γίνει συγγραφέας. Το βιβλίο είναι συγκλονιστικό, οι περιγραφές των αντικρουόμενων συναισθημάτων του πρωταγωνιστή κάτι παραπάνω από ρεαλιστικές και η γραφή πολύ άμεση.
Ας αρχίσω με τις "Φανταστικές Ιστορίες" του Guy de Maupassant, εκδόσεις Αιγόκερως. Το αγόρασα πριν δύο καλοκαίρια σε έκθεση βιβλίου που διοργανώθηκε σε γνωστό εμπορικό κέντρο στην Κηφισίας. Είχα χαζέψει όλους τους πάγκους χωρίς να μου έχει κεντρίσει κάτι το ενδιαφέρον, αλλά αρνήθηκα να φύγω χωρίς να κάνω μια μικρή αγορά. Δεν είχα ξανακούσει για τον συγγραφέα, αλλά βλέποντας στο οπισθόφυλλο ότι τον συσχέτιζαν με τον Edgar Allan Poe, καθώς και την τιμή των 2 ευρώ, το αγόρασα. Το βιβλίο περιέχει 10 σύντομα διηγήματα τρόμου, τα οποία μπορώ να πω ότι μου άρεσαν πολύ καθώς καταφέρνουν να δημιουργήσουν μια ανατριχιαστιή ατμόσφαιρα και μια αίσθηση τρόμου, χωρίς να αναφέρονται σε κάτι πραγματικά τρομακτικό.
Στην ίδια έκθεση βιβλίου, προμηθεύτηκα και τις "Ιστορίες της ζούγκλας" του Rudyard Kipling, εκδόσεις Αιγόκερως. Οι 7 μικρές ιστορίες που περιλαμβάνονται, με πρωταγωνιστές τα ζώα, δίνουν τη δική τους εκδοχή για "ζωολογικά" ζητήματα όπως " Πώς απέκτησε ο ρινόκερος το δέρμα του" ή "Πώς απέκτησε η φάλαινα τον λαιμό της". Η εικονογράφηση έχει γίνει από τον ίδιο τον συγγραφέα.
Για το τέλος άφησα ένα κλασικό διήγημα, που έπεσε τυχαία στα χέρια μου ένα απόγευμα βαρεμάρας και με κράτησε μέχρι και την τελευταία σελίδα. Μιλάω για την "Πείνα" του Knut Hamsun, εκδόσεις Μ. Πεχλιβανίδης και Σια. Αφηγείται μια σύντομη περίοδο από τη ζωή ενός νέου, που τον ταλαιπώρησε η πείνα στην προσπάθεια του να γίνει συγγραφέας. Το βιβλίο είναι συγκλονιστικό, οι περιγραφές των αντικρουόμενων συναισθημάτων του πρωταγωνιστή κάτι παραπάνω από ρεαλιστικές και η γραφή πολύ άμεση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου