Σχεδόν όλοι μας έχουμε στο ράφι της βιβλιοθήκης μας βιβλία που είτε δεν αρχίσαμε, είτε δεν τελειώσαμε ποτέ. Κουραστήκαμε, βαρεθήκαμε, βρήκαμε κάτι πιο ενδιαφέρον να περάσουμε την ώρα μας, και τα μισοδιαβασμένα μας βιβλία έμειναν στο ράφι δίχως να έχουν εκπληρώσει τον σκοπό τους. Σήμερα λοιπον -για να μην μείνουν παραπονεμένα- θα ασχοληθώ με τα δικά μου μισοδιαβασμένα βιβλία, τα οποία σκοπεύω κάποια στιγμή να ξαναπιάσω στα χέρια μου (εξού και ο τίτλος της ανάρτησης).
Αρχίζω με ένα βιβλίο που προμηθεύτηκα από το Public πριν 4 χρόνια, περίοδο των Χριστουγέννων. Χάζευα τα ξενόγλωσσα βιβλία και μόλις είδα το όμορφο εξώφυλλό του, το πήρα στα χέρια μου και άρχισα να διαβάζω το οπισθόφυλλο. Το '' Parrot and Olivier in America'', του Peter Carey, εκδόσεις faber and faber, είναι η ιστορία του Olivier, ενός Γάλλου αριστοκράτη την περίοδο της Γαλλικής Επανάστασης , και του Parrot, γιο ενός τυπογράφου, που θέλει να γίνει ζωγράφος αλλά καταλήγει υπηρέτης. Ο κύριος λόγος που έκανα ένα διάλειμμα από αυτό το βιβλίο είναι η εκλεπτυσμένη χρήση της αγγλικής γλώσσας από τον συγγραφέα, η οποία με κούρασε και έκανα περισσότερη ώρα να διαβάσω κάθε σελίδα, αν ήθελα να την κατανοήσω πλήρως.
Επόμενο μισοδιαβασμένο βιβλίο αποτελεί το ''The Night Circus'', από την Erin Morgenstern, εκδόσεις Vintage. Άλλο ένα ξενόγλωσσο που προμηθεύτηκα από τo Public, με υπέροχο εξώφυλλο και ενδιαφέρουσα υπόθεση. Αφηγείται την ιστορία του Marco και της Celia, δύο ''θαυματοποιών'', που από παιδιά εκπαιδεύονται σε ένα "παιχνίδι" στο οποίο τους έχουν παγιδεύσει χωρίς διαφυγή οι ιδιόρρυθμοι αφέντες τους. Οι παίκτες δεν ξέρουν ότι απ’ αυτό το παιχνίδι μόνο ένας θα βγει ζωντανός. Το μειονέκτημα και αυτού του βιβλίου είναι η γλώσσα, η οποία επίσης με κούρασε και το μυαλό μου μπορούσε εύκολα να αφαιρεθεί. Τελευταίο ξενόγλωσσο βιβλίο γι αυτή την ανάρτηση, ''Stardust'' του Neil Gaiman, εκδόσεις headline. Ένα μαγευτικό παραμύθι, στο οποίο ο Tristran θα ξεκινήσει ένα ταξίδι μακριά από το χωριό του, σε μαγικούς τόπους, με σκοπό να φέρει πίσω στην αγαπημένη του ένα πεφταστέρι.
Η αλήθεια είναι ότι πρώτα είδα την ομώνυμη ταινία, η οποία ήταν υπέροχη, και έπειτα αποφάσισα να αγοράσω το βιβλίο. Προτίμησα την αγγλική έκδοση, επειδή στην ελληνική είχε για εξώφυλλο τους πρωταγωνιστές της ταινίας και δεν ήταν ιδιαίτερα ελκυστικό. Σε αυτό το βιβλίο, η δυσκολία που αντιμετώπισα, εκτός της γλώσσας, ήταν και το γεγονός ότι η ταινία είχε ήδη διαμορφώσει στο μυαλό μου το παραμύθι, οπότε οτιδήποτε καινούριο αναφερόταν σε αυτό, που δεν είχε αναφερθεί στην τανία, με ξένιζε.
Το μοναδικό μισοτελειωμένο βιβλίο ,στην ελληνική γλώσσα, που υπάρχει στο ράφι μου είναι το ''20.000 λεύγες κάτω από την θάλασσα'', του Ιουλίου Βερν, εκδόσεις Πατάκη. Είναι η ιστορία του καθηγητή Πιερ Αροννάξ, του πιστού του υπηρέτη Συμβούλου και ενός καμακιστή, του Νεντ Λαντ, που βρίσκονται στο υποβρύχιο του Πλοιάρχου Νέμο, 20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα. Κανείς δεν γνώριζε πρωτίστως την ύπαρξη του μεταφορικού αυτού μέσου, το οποίο βούλιαζε καράβια, πείθοντας τον κόσμο ότι πρόκειται για κάποιο θαλάσσιο τέρας. Όπως πάντα ο Ιούλιος Βερν μας προσφέρει ένα διήγημα πολύ μπροστά από την εποχή του, με πρωτότυπη υπόθεση και ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Το πρόβλημα που αντιμετώπισα με αυτό το βιβλίο είναι οι εκτενείς και λεπτομερείς, επιστημονικές και μη, περιγραφές, που με κούρασαν, καθώς και η έλλειψη δράσης, μέχρι το σημείο που είχα φτάσει.
Γενικά δεν είμαι από τους ανθρώπους που αφήνουν την ανάγνωση ενός βιβλίου στη μέση, γι αυτό και εκλαμβάνω την παύση ανάγνωσης των παραπάνω βιβλίων ως ένα διάλειμμα. Αργά ή γρήγορα θα έρθει η στιγμή που θα εκπληρώσουν και αυτά τα σκοπό τους, και θα κάθονται στο ράφι μου λίγο πιο χαρούμενα!
Αρχίζω με ένα βιβλίο που προμηθεύτηκα από το Public πριν 4 χρόνια, περίοδο των Χριστουγέννων. Χάζευα τα ξενόγλωσσα βιβλία και μόλις είδα το όμορφο εξώφυλλό του, το πήρα στα χέρια μου και άρχισα να διαβάζω το οπισθόφυλλο. Το '' Parrot and Olivier in America'', του Peter Carey, εκδόσεις faber and faber, είναι η ιστορία του Olivier, ενός Γάλλου αριστοκράτη την περίοδο της Γαλλικής Επανάστασης , και του Parrot, γιο ενός τυπογράφου, που θέλει να γίνει ζωγράφος αλλά καταλήγει υπηρέτης. Ο κύριος λόγος που έκανα ένα διάλειμμα από αυτό το βιβλίο είναι η εκλεπτυσμένη χρήση της αγγλικής γλώσσας από τον συγγραφέα, η οποία με κούρασε και έκανα περισσότερη ώρα να διαβάσω κάθε σελίδα, αν ήθελα να την κατανοήσω πλήρως.
Επόμενο μισοδιαβασμένο βιβλίο αποτελεί το ''The Night Circus'', από την Erin Morgenstern, εκδόσεις Vintage. Άλλο ένα ξενόγλωσσο που προμηθεύτηκα από τo Public, με υπέροχο εξώφυλλο και ενδιαφέρουσα υπόθεση. Αφηγείται την ιστορία του Marco και της Celia, δύο ''θαυματοποιών'', που από παιδιά εκπαιδεύονται σε ένα "παιχνίδι" στο οποίο τους έχουν παγιδεύσει χωρίς διαφυγή οι ιδιόρρυθμοι αφέντες τους. Οι παίκτες δεν ξέρουν ότι απ’ αυτό το παιχνίδι μόνο ένας θα βγει ζωντανός. Το μειονέκτημα και αυτού του βιβλίου είναι η γλώσσα, η οποία επίσης με κούρασε και το μυαλό μου μπορούσε εύκολα να αφαιρεθεί. Τελευταίο ξενόγλωσσο βιβλίο γι αυτή την ανάρτηση, ''Stardust'' του Neil Gaiman, εκδόσεις headline. Ένα μαγευτικό παραμύθι, στο οποίο ο Tristran θα ξεκινήσει ένα ταξίδι μακριά από το χωριό του, σε μαγικούς τόπους, με σκοπό να φέρει πίσω στην αγαπημένη του ένα πεφταστέρι.
Η αλήθεια είναι ότι πρώτα είδα την ομώνυμη ταινία, η οποία ήταν υπέροχη, και έπειτα αποφάσισα να αγοράσω το βιβλίο. Προτίμησα την αγγλική έκδοση, επειδή στην ελληνική είχε για εξώφυλλο τους πρωταγωνιστές της ταινίας και δεν ήταν ιδιαίτερα ελκυστικό. Σε αυτό το βιβλίο, η δυσκολία που αντιμετώπισα, εκτός της γλώσσας, ήταν και το γεγονός ότι η ταινία είχε ήδη διαμορφώσει στο μυαλό μου το παραμύθι, οπότε οτιδήποτε καινούριο αναφερόταν σε αυτό, που δεν είχε αναφερθεί στην τανία, με ξένιζε.
Το μοναδικό μισοτελειωμένο βιβλίο ,στην ελληνική γλώσσα, που υπάρχει στο ράφι μου είναι το ''20.000 λεύγες κάτω από την θάλασσα'', του Ιουλίου Βερν, εκδόσεις Πατάκη. Είναι η ιστορία του καθηγητή Πιερ Αροννάξ, του πιστού του υπηρέτη Συμβούλου και ενός καμακιστή, του Νεντ Λαντ, που βρίσκονται στο υποβρύχιο του Πλοιάρχου Νέμο, 20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα. Κανείς δεν γνώριζε πρωτίστως την ύπαρξη του μεταφορικού αυτού μέσου, το οποίο βούλιαζε καράβια, πείθοντας τον κόσμο ότι πρόκειται για κάποιο θαλάσσιο τέρας. Όπως πάντα ο Ιούλιος Βερν μας προσφέρει ένα διήγημα πολύ μπροστά από την εποχή του, με πρωτότυπη υπόθεση και ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Το πρόβλημα που αντιμετώπισα με αυτό το βιβλίο είναι οι εκτενείς και λεπτομερείς, επιστημονικές και μη, περιγραφές, που με κούρασαν, καθώς και η έλλειψη δράσης, μέχρι το σημείο που είχα φτάσει.
Γενικά δεν είμαι από τους ανθρώπους που αφήνουν την ανάγνωση ενός βιβλίου στη μέση, γι αυτό και εκλαμβάνω την παύση ανάγνωσης των παραπάνω βιβλίων ως ένα διάλειμμα. Αργά ή γρήγορα θα έρθει η στιγμή που θα εκπληρώσουν και αυτά τα σκοπό τους, και θα κάθονται στο ράφι μου λίγο πιο χαρούμενα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου