Πως άρχισαν όλα Vol.1

  Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν τα πρώτα βιβλία που πέσανε στα χέρια μου δεν είχαν την ικανότητα να με κερδίσουν σαν αναγνώστη και με οδηγούσαν στο να απαρνηθώ το εξωσχολικό διάβασμα μια και καλή! Στα πρώτα μου βιβλία λοιπόν χρωστάω την ''βιβλιοφαγία'' μου, γι αυτό και τους αξίζει μια θέση στο ταπεινό μου ιστολόγιο.


  Το πρώτο βιβλίο που διάβασα στα 6 μου χρόνια, αμέσως αφού είχα μάθει να διαβάζω στην πρώτη δημοτικού, είναι ''Η ζωγραφιά της Χριστίνας'' του αγαπημένου μου Ευγένιου Τριβιζά. εκδόσεις Ψυχογιός. Ένα πρωί η δασκάλα μας ενημέρωσε ότι στην αίθουσα τελετών θα υπήρχε έκθεση βιβλίου, οπότε το μεσημέρι της ίδιας μέρας βρισκόμουν με τη μητέρα μου ανάμεσα στους πάγκους που είχαν στηθεί, ειδικά για την έκθεση. Φεύγοντας είχα στα χέρια μου το πρώτο μου λογοτεχνικό βιβλίο.

 

  Αφηγείται την ιστορία της Χριστίνας, η οποία είναι ζωγραφιά σε ένα παλιό βιβλίο, που όμως δεν αγοράζει κανείς. Φοβούμενη μην αποτελέσει θύμα του τρομερού βιβλιοσκούληκου, ξεκινάει να βρει καταφύγιο στις σελίδες κάποιου άλλου βιβλίου, κι έτσι αρχίζουν οι περιπέτειες της!
Ο τρόπος που ο Ευγένιος Τριβιζάς αφηγείται τα παραμύθια του είναι μοναδικός. Με κέρδισε από την πρώτη σελίδα και από τότε τον κατατάσσω ως τον αγαπημένο μου Έλληνα συγγραφέα παιδικής λογοτεχνίας.




  Άλλο ένα βιβλίο που αγάπησα πολύ είναι ''Οι περιπέτειες του Καρυδάκη και της Ζαχαρούλας'' της Φιλίσα Χατζηχάννα, εκδόσεις Ψυχογιός. Θυμάμαι ότι ήταν καλοκαίρι και το διάβασα ολόκληρο σε ένα απόγευμα, στην αυλή της γιαγιάς μου. Μου είχε κάνει τόση εντύπωση που έγραψα κι εγώ μια δικιά μου ιστορία με τους ίδιους χαρακτήρες αλλά με διαφορετική πλοκή!



Όταν δε έμαθα ότι βγήκε και δεύτερο βιβλίο ''Η Ζαχαρούλα ψάχνει να βρει τον Καρυδάκη'', έτρεξα να το πάρω. Δυστυχώς δεν απέκτησα ποτέ  το ''Ο Καρυδάκης ψάχνει να βρει την Ζαχαρούλα''. Το πρώτο βιβλίο μας παρουσιάζει την Ζαχαρούλα, ένα κόκκο ζάχαρης, και τον Καρυδάκη, ένα μακρόστενο κομμάτι καρύδι, οι οποίοι το σκάνε μαζί λίγο πριν γίνουν Καρυδόπιτα. Έτσι αρχίζει η μεγάλη τους περιπέτεια στον απέραντο κόσμο, μακριά από την κουζίνα όπου έμεναν.
Στο δεύτερο βιβλίο ακολουθούμε τη Ζαχαρούλα στην προσπάθειά της να βρει τον Καρυδάκη, με τον οποίο χωριστήκανε στο τέλος του πρώτου βιβλίου!





  Τέλος, δύο πολύ αγαπημένα μου βιβλία της Enid Blyton, εκδόσεις Ψυχογιός και αυτά: ''Το πρώτο πράσινο βιβλίο με τα ξωτικά'' και ''To δεύτερο πράσινο βιβλίο με τα ξωτικά''. 




Η μαγεία ξεχειλίζει από την πρώτη κιόλας σελίδα, καθώς συναντάμε τρία ξωτικά, τον Φίφο, τον Τάπενι και τον Τζινκς, που αποφασίζουν να ανοίξουν ένα μαγαζί το οποίο θα προμηθεύει μάγισσες, νεράιδες,νάνους ή καλικάντζαρους με ό,τι τους ζητήσουν. Με λίγα λόγια, ένα μαγαζί που πουλάει ΤΑ ΠΑΝΤΑ στον κόσμο. Τα δύο αυτά βιβλία αποτελούν τις τρελές και μαγικές περιπέτειές τους, καθώς φέρνουν εις πέρας τις απαιτήσεις των παράξενων πελατών τους.





  Ας μην αφήσω όμως τα βιβλία να πάρουν όλα τα εύσημα! Η αλήθεια είναι για την βιβλιοφαγία μου ευθύνεται η αγάπη της μητέρας μου για το διάβασμα, χωρίς την οποία δεν θα είχα γνωρίσει τον μαγικό κόσμο τον βιβλίων. Αυτή η ανάρτηση είναι αφιερωμένη σ' αυτήν!