Μαζεύοντας μανιτάρια με ποντίκια, βόες και αρκουδάκια

  To "According to Arnold" του Giles Milton, εκδόσεις Pan, είναι ίσως το μόνο βιβλίο που επέλεξα επειδή μου έκανε εντύπωση το εξώφυλλο. Πριν καν διαβάσω την περίληψη του οπισθοφύλλου, ήξερα ότι θα το έπαιρνα σπίτι μαζί μου. Για καλή μου τύχη, όχι μόνο δεν με απογοήτευσε αλλά κατέχει μια θέση ανάμεσα στα αγαπημένα μου βιβλία.

   O Arnold με την σύζυγό του Flora, μετακομίζουν στην περιοχή Burgundy της Γαλλίας για να μελετήσουν τα μανιτάρια, που αποτελούν αντικείμενο λατρείας και μελέτης του πρωταγωνιστή. Μια μέρα που έχουν βγει στο δάσος για μανιτάρια, ο Arnold κάνει μια σειρά από ανακαλύψεις που θα τον οδηγήσουν στο να εγκαταλείψει τη Flora, να μετακομίσει σε ένα απομονωμένο νησί του Ειρηνικού και να παντρευτεί την εξωτική βασίλισσα του. Μέσα από τις ηχογραφημένες κασέτες που στέλνει στην πρώην γυναίκα του προσπαθώντας να δώσει κάποιες εξηγήσεις, γίνεται εμφανής η εμπλοκή του σε μία παγκόσμια θεωρία συνωμοσίας που κρατάει αιώνες και έχει σχέση  -με τι άλλο- με τα μανιτάρια.
  Η διήγηση εναλλάσσεται  μεταξύ του Arnold μέσα από τα ηχογραφημένα του μηνύματα, και του δημοσιογράφου Tobias που προσπαθεί να μάθει για την παράξενη περιπέτειά του. Όσο προχωράει η πλοκή τόσο πιο ενδιαφέρουσα γίνεται, και στο τέλος δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου.
  In other news, υποδέχτηκα χθες μια νέα παραγγελία με τρία μικρά, πολύχρωμα και υπέροχα βιβλιαράκια από τις εκδόσεις Νεφέλη. Τα δύο μικρότερα που διάβασα αμέσως, ανήκουν στην σειρά "Φιλοσοφικά Παραμύθια" και συνοδεύονται από την σημείωση : Μικρές ιστορίες που βοηθούν τους μεγάλους, που προσπαθούν με χιούμορ, και χωρίς να γνωρίζουν πάντα τον τρόπο, να απαντήσουν σε σημαντικά ερωτήματα που απασχολούν τον κόσμο γύρω μας.


  Στο "Μπλε φόβος στα γκρίζα ποντίκια", ο Τζο Χέστλαντ διηγείται την ιστορία μιας μικρής κοινότητας γκρίζων ποντικιών όταν αυτά βλέπουν καπνό να βγαίνει πίσω από το βουνό και γίνονται μπλε από τον φόβο τους. Μια πολύ μικρή και πολύ γλυκιά ιστορία για τον ρατσισμό, με υπέροχη εικονογράφηση σε κάθε σελίδα.

  Στο "Βόας ο κανταδόρος", ο Υμπέρ Νυσσέν μας παρουσιάζει την περιπέτεια του παπαγάλου Μπραζίλ που τραγουδάει όπερα, όταν αποχωρίζεται το αφεντικό του και βρίσκεται μόνος στο δάσος με τον κίνδυνο να παραμονεύει σε κάθε γωνιά. Με επίσης πολύ όμορφη εικονογράφηση που δεν μπορείς παρά να το ερωτευθείς.

  Τέλος το "Το σπίτι στην Πουφογειτονιά" του Α. Α. Milne πρέπει να είναι γνωστό στους περισσότερους από εσάς, καθώς στη σειρά βιβλίων του συγγραφέα, βασίστηκε η τηλεοπτική σειρά και οι ταινίες με πρωταγωνιστές τον Γουίνυ το Αρκουδάκι και τους φίλους του. Για να πω την αλήθεια, δεν είχα ποτέ αδυναμία στον Γουίνυ αλλά το βιβλίο μου φάνηκε τόσο όμορφο που αποφάσισα να του δώσω μια ευκαιρία να μου αλλάξει γνώμη.