Social

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015

Endings and beginnings

  Το ταξίδι μου στην κοιλάδα των Μούμιν έλαβε τέλος χθες το απόγευμα. Είχα αφήσει αδιάβαστο το τελευταίο κεφάλαιο για να διαρκέσει λίγο παραπάνω η παραμονή μου στα δάση της Φινλανδίας, γιατί απλά δεν ήθελα να φύγω ποτέ! Το βιβλίο ήταν ένα μικρό αριστούργημα, τόσο σε περιεχόμενο όσο και σε εικονογράφηση. Ανάμεσα στις σελίδες του βρίσκονται κρυμμένα, μικρά μαθήματα ζωής, που σε κάνουν να αναθεωρήσεις το κοινό στο οποίο πίστευες ότι απευθυνόταν.

  "Στο τέλος ξέσπασε:
-Τι αξία έχουν όλα αυτά; Μπορείτε να πάρετε τη συλλογή μου και να την κάψετε στο τζάκι.
-Τι λες, Τελώνιο! είπε η Σνόρκα με φρίκη, αυτό θα ήταν φοβερό! Η συλλογή σου είναι η ωραιότερη συλλογή γραμματοσήμων του κόσμου!
-Αυτό ακριβώς, είπε το Τελώνιο απελπισμένο. Πάει, τελείωσε. Δεν υπάρχει γραμματόσημο κανονικό ή ελαττωματικό, που να μην το έχω σ'αυτή τη συλλογή. Ούτε ένα. Τι θα κάνω τώρα;

-Νομίζω πως άρχισα να καταλαβαίνω, είπε σκεφτικός ο Μούμιν-τρολλ. Δεν είσαι πια συλλέκτης, είσαι ιδιοκτήτης, κι αυτό δεν έχει τόσο γούστο.
-Όχι, είπε το Τελώνιο με απόγνωση, όχι και τόσο."

   "Ο Σνάφκιν άφησε το καπέλο στο πάτωμα, ανάμεσα στο τραπέζι και στην πόρτα της κουζίνας.
-Τώρα αποκτήσατε ξανά κάτι καινούριο για το σπίτι, είπε και χαμογέλασε κοροϊδευτικά.
  Ο Σνάφκιν δεν μπόρεσε ποτέ να καταλάβει γιατί οι άλλοι ήθελαν να αποκτούν πράγματα. Αυτόν τον έφτανε να φοράει την παλιά φορεσιά που είχε από τότε που γεννήθηκε (ο Θεός ξέρει πότε και πως έγινε αυτό) και το μόνο δικό του πράγμα που δεν αποχωριζόταν ποτέ ήταν η φλογέρα του."
  Ανυπομονώ να διαβάσω και τα υπόλοιπα βιβλία της σειράς με τις περιπέτειες της οικογένειας Μούμιν-Τρολλ, σας συμβουλέυω να κάνετε το ίδιο!

  Και αφού άφησα πίσω μου την Φινλανδία, αποφάσισα να ταξιδέψω στη Μεγάλη Βρετανία παρέα με τον Χάρβεϋ Σουίκ. Ξεκίνησα σήμερα τον "Κλέφτη του Πάντοτε" από Clive Barker και μέχρι στιγμής είναι αρκετά ενδιαφέρον! Ο πρωταγωνιστής είναι ο 10χρονος Χάρβεϋ, ο οποίος δέχεται επίσκεψη από έναν ξένο που έρχεται πετώντας από το παράθυρο, και τον παροτρύνει να τον ακολουθήσει σε ένα μέρος όπου ποτέ δεν θα βαριέται. Αυτό το μέρος είναι ένα μεγάλο σπίτι όπου μαγικά και σκοτεινά πράγματα συμβαίνουν.
 Η εικονογράφηση είναι παρούσα σε αρκετές από τις σελίδες του βιβλίου και την έχει επιμεληθεί ο ίδιος ο Barker.





Περισσότερα σε επόμενη ανάρτηση!

4 σχόλια:

  1. Φοβερά τα quotes από το Μούμιν! Δεν το περίμενα... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ούτε εγώ! Όταν έβλεπα την σειρά στην τηλεόραση, ήμουν πολύ μικρή για να καταλάβω τέτοια πράγματα! Τώρα το βιβλίο, ήρθε κι έδεσε, είναι φανταστικό :)

      Διαγραφή
  2. Γι' αυτό σου λέω, τα Μούμιν είναι φιλόσοφοι!! Αχ ΠΟΛΥ χαίρομαι που σου άρεσε! :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι τέλεια! Αγαπημένοι μου χαρακτήρες το Τελώνιο, ο Σνάφκιν και ο Σνιφφ!

      Διαγραφή