Social

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

Ο Κλέφτης του Πάντοτε


  Κι ενώ μέχρι χθες το βράδυ δεν είχα κάνει καμία πρόοδο με τον Κλέφτη του Πάντοτε, έκατσα και τον διάβασα μονορούφι μέχρι τις 3 το πρωί. Δεν ήταν και ιδιαίτερα δύσκολο, αφού ήταν τόσο ενδιαφέρον που δεν ήθελα να αφήσω ούτε μια σελίδα για την επόμενη ημέρα. Πρόκειται για ένα σκοτεινό παραμύθι που λαμβάνει χώρα σε ένα μαγικό σπίτι, όπου τα πάντα είναι πιθανά, αρκεί να το ζητήσεις. Ένας παράδεισος για τα μικρά παιδιά, τα οποία φέρνει στο σπίτι ο πάντα χαμογελαστός Χάσκας, με την υπόσχεση ότι δεν θα βαρεθούν ποτέ. Όντως ξεκινάνε την ημέρα τους παίζοντας κάτω από τον ανοιξιάτικο ουρανό, τρώνε ό,τι πιο νόστιμο μπορούν να σκεφτούν και πάνε πάλι για παιχνίδι στον κήπο, μόνο που το μεσημέρι έχει έρθει πια το καλοκαίρι. Το απόγευμα θα ντυθούν με τρομακτικές στολές γιατί είναι το Halloween, ενώ το βράδυ θα μπουν στο σπίτι για να βρουν τα δώρα που επιθυμούσαν κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο ή θα φτιάξουν χιονάνθρωπο στον κήπο. Αργά τη νύχτα θα κοιμηθούν ήσυχα, γνωρίζοντας ότι η επόμενη μέρα θα είναι ίδια και ακόμη καλύτερη. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο αθώα και ονειρικά όσο φαίνονται, και σύντομα το σπίτι και οι ένοικοι του θα αποκαλύψουν το πραγματικό τους πρόσωπο!
  Με αυτό το μικρό διαμαντάκι, ο Clive Barker κατάφερε να με αποζημιώσει μια και καλή! Όσο δεν μου άρεσε το Ημερολόγιο ενός δαίμονα, τόσο μου άρεσε ο Κλέφτης του Πάντοτε. Σχεδόν ξέχασα ότι το έχει γράψει ο συγκεκριμένος, τόσο μεγάλη διαφορά. Προς το τέλος μου θύμισε κάτι από Coraline του Gaiman. Η εικονογράφηση του ίδιου του Barker είναι υπέροχη και πολύ κοντά σε αυτά που θα φανταζόμουν χωρίς αυτήν. Κάτι μου λέει ότι θα ξαναπεράσω από πλατεία Κοτζιά να αγοράσω και το comic!


  Και κλείνω με μια νέα (ναι, κι άλλη) άφιξη. Μετά την απογοήτευση από το Παζάρι βιβλίου, αποφάσισα να αναζητήσω αλλού την Παναγία των Παρισίων και τελικά την βρήκα. Είναι των εκδόσεων Σμίλη, και έχει τόσο όμορφο εξώφυλλο, με μια ευχάριστη ύφη όταν το αγγίζεις.

  Η μόνη μου επαφή με την ιστορία, είναι η ταινία της Disney (η οποία έχει τα πιο υπέροχα τραγούδια στην ελληνική μεταγλώτιση), οπότε από αυτά που έχω ακούσει για το πρωτότυπο έργο, αναμένεται μεγάλη ανατροπή!

  Και για να ρίξουμε μια ματιά σε μερικά από τα αδιάβαστα που με περιμένουν...

10 σχόλια:

  1. Έχεις ΠΟΛΥ ωραία πράγματα στα αδιάβαστα! Get to work:p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχω κι άλλα, αλλά είπα να αφήσω και τίποτα για να χωρέσουν σε φωτογραφία! Εν τω μεταξύ εννοείται ότι έχω βάλει στο μάτι και τη σειρά των Μούμιν, και είμαι σίγουρη ότι επειδή θα ξαναπεράσω από Κοτζιά, όλο και κάτι θα δω που δεν το είχα δει! Λέω να αρχίσω σήμερα με Gaiman και τους Γιους της Αράχνης!

      Διαγραφή
    2. A τέλεια άρχισε με Gaiman, να μου πεις πως σου φαίνεται το συγκεκριμένο^^ (Ρίχνω ιδέα! Έχω κι εγώ στο ράφι μου αδιάβαστο το Night Circus, πες μου αν έχεις όρεξη για buddy-reading :) )

      Διαγραφή
    3. Ναι! Δεν έχω συμμετάσχει ποτέ σε συνανάγνωση! Όποτε θες μου λες να το αρχίσουμε!!

      Διαγραφή
    4. Υπέροχα!! Δεν έχω πρόβλημα εγώ γιατί τελείωσε και η εξεταστική μου, όποτε τελειώσεις αυτό που διαβάζεις, μου λες :)

      Διαγραφή
    5. Ωραία παρουσίαση Ατλαντίσια, αν και δεν προλάβαμε να το κάνουμε συνανάγνωση!!!

      Διαγραφή
    6. Ευχαριστώ πολύ! Έχεις δίκιο αλλά δεν κρατήθηκα!

      Διαγραφή
  2. Πραγματικά έχεις πολύ ωραία πράγματα στα αδιάβαστα!! Και περιττό να σου πω ότι μόλις σήμερα πήρα το βιβλίο Ο κλέφτης του πάντοτε! Πήγα κι εγώ στην Κοτζιά, τρέχοντας πέρασα την έκθεση γιατί οι μικρές γκρίνιαζαν, αλλά βρήκα κάποια πραγματάκια... Όσο για την Παναγία των Παρισίων, θα συμφωνήσω όσο δεν πάει για την ελληνική μεταγλώττιση! Δεν μπορώ να το δω με κανένα άλλο τρόπο. Το έχω δει άπειρες φορές από τότε που πρωτοβγήκε (ήμουν γύρω στα 12 νομίζω) και ο Κουασιμόδος έχει ταυτιστεί πλέον με το Ρουβά στη συνείδησή μου... Πολύ μου άρεσε η περιγραφή σου για τον Κλέφτη του Πάντοτε! Ανυπομονώ να το αρχίσω. Αλλά ο δικός μου πύργος με τα αδιάβαστα έχει καταλήξει γελοιωδώς μεγάλος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πιστεύω θα σου αρέσει πολύ ο Κλέφτης! Η μεταγλώτιση της Παναγίας των Παρισίων είναι άπαιχτη, τα τραγούδια του Κουασιμόδου, του Φρόλο και του Κλοπίνου είναι φοβερά! Της Εσμεράλδας δεν μου αρέσει μάλλον γιατί θυμίζει περισσότερο Πρωτοψάλτη παρά Εσμεράλδα.. Ανυπομονώ να μας δείξεις τι αγόρασες! :)

      Διαγραφή
  3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή